qayçı — (Şəki) evin çardağında bir birinə çarpaz bərkidilmiş haça ağaclar. – Öyün qayçısı sımmışdı, havı yaxında təzələmişıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qayçı — is. 1. Ortadan qadaqla bir birinə çarpaz bənd edilmiş iki hissədən ibarət kəsici alət. Dərzi qayçısı. Dəllək qayçısı. Bağban qayçısı. – . . Tütünçüoğlu ülgüc və qayçını çıxarıb Molla Qurbanın bığlarını və saqqalını qırxdı. M. S. O.. 2. məc. iqtis … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
miqraz — ə. qayçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qayçılamaq — f. Qayçı ilə kəsmək, qayçı ilə üzdən götürmək; qayçı ilə budamaq. Uşağın saçlarını qayçılamaq. Bağban ağacın quru budaqlarını qayçıladı. Qoyunun yununu qayçılamaq. – <Xortdan:> Bunu deyib, öz əli ilə Nəsrəddin şahın bığının qabağını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırxmaq — f. 1. Üzündəki, başındakı və ya bədəninin başqa yerlərindəki tükləri ülgüc və ya qayçı ilə dibindən kəsmək. Üzünü qırxmaq. Dəllək başımı qırxdı. – . . Usta bir müştərinin başını qırxıb qurtarıb qanatdığı yerlərə pambıq düzürdü. C. M.. Tütünçüoğlu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Aşık — Aserbaidschanische aşıklar in Baku Aşık (türkisch, Plural aşıklar, aserbaidschanisch aşıq, aşyg, ashyq, auch aschug, ozan, nach arabisch عاشق , DMG ʿĀšiq … Deutsch Wikipedia
qırxılığ — (İmişli, Saatlı, Sabirabad) qayçı (qoyun qırxmaq üçün) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qırxın — (Qubadlı) qayçı (qoyun qırxmaq üçün). – Qırxını itilət … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
püşdəx’ləməx’ — (Hamamlı) qoyunu qayçı ilə qırxarkən zolaq əmələ gətirmək. – İsa qoynu yaxşı püşdəx’le:f … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məqass — ə. «miqəss» c. qayçılar; t. qayçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məqqaş — ə. 1) qayçı; 2) maqqaş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
